"Wysi艂ek po艂o偶ony na drodze do zrozumienia wszech艣wiata to jedna z niewielu rzeczy, kt贸ra wynosi 偶ycie ludzkie ponad stadium farsy i dodaje mu pewnej godno艣ci tragedii"
HOME

Wiekszo艣膰 gwiazd w niedalekiej odleg艂o艣ci od s艂o艅ca to gwiazdy podw贸jne.
Gwiazdy fizycznie podw贸jne to takie, kt贸re w rzeczywisto艣ci po艂o偶one s膮 blisko siebie i oddzia艂uj膮 na siebie grawitacyjnie (kr膮偶膮 wok贸艂 wsp贸lnego 艣rodka masy zwane barycentrum).
Przyk艂adem takiego uk艂adu jest Alfa Centauri w kt贸rego w sk艂ad wchodzi poni偶sza najbli偶sza nam gwiazda
Wielko艣膰 obserwowana −26,74 Magnitudo
Wielko艣膰 absolutna 4,8
Rodzaj gwiazdy 偶贸艂ty karze艂
Promie艅 696 342 km
Masa 1,98855 ×1030 kg
Temperatura 5778 K
![]() |
Proxima Centauri
Najbli偶sza naszemu s艂o艅cu Wielko艣膰 absolutna 15,60 Masa 0,1221 ± 0,0022 Mo Promie艅 0,1542 Ro Jasno艣膰 0,00155 Lo Temperatura 3402 K Odleg艂o艣膰 4.24 ly LS1 Odleg艂o艣膰 1 000 000 000 000ly Najwi臋ksza gwiazda Masa 7-10 Mo Promie艅 ok. 1708 Ro Jasno艣膰 340 000 Lo Wielko艣膰 absolutna −6,2 Temperatura 3042K Odleg艂o艣c 9500 ly Syriusz Najja艣niejsza na niebie
Masa
2,12 M☉
Promie艅 1.75 Ro
|
Wielko艣膰 absolutna
–7,6 Mag
Temperatura
53 000 K
Odleg艂o艣膰
165 000 ly
Zmiany rozmiar贸w gwiazd i
barw ich fotosfer wraz z typem widmowym dla gwiazd ci膮gu g艂贸wnego.
Zmiany barwy
od czerwieni ku b艂臋kitowi.
Kr膮偶ymy wok贸艂 jednej po艣r贸d 250 miliard贸w innych gwiazd
![]() |
Centrum galaktyki widoczne na niebie |
![]() |
Sagittarius A
|
![]() |
"Narodzili艣my si臋" przez py艂 i gaz zawieszony w powietrzu o rozmiarach 50 do 300 LAT 艣wietlnych oko艂o 9,46×1014kmOko艂o 4,5 miliarda lat temu. S艂o艅ce i planety ukszta艂towa艂y si臋 z ob艂oku gazowo-py艂owego.Ob艂ok zacz膮艂 zapada膰 si臋 pod wp艂ywem si艂 grawitacyjnych. Prawdopodobnie przyczyn膮 zapadania si臋 ob艂oku materii mi臋dzygwiazdowej by艂a najzwyklejsza fluktuacja g臋sto艣ci. Fluktuacja polega na skupianiu wok贸艂 „ma艂ego ziarenka” py艂u dzi臋ki jej si艂om przyci膮gania grawitacyjnego. Ob艂ok przekszta艂ca艂 si臋 w dysk (mg艂awic臋 pierwotn膮). Mg艂awica ta sk艂ada艂a si臋 g艂贸wnie z wodoru i helu. Zawarto艣膰 pierwiastk贸w ci臋偶kich by艂a niewielka - ok. 2%. W jednym z licznych ob艂ok贸w zimnej materii wyst臋puj膮cych w tym dysku z艂o偶onych z wodoru (77%), helu (22%) oraz py艂u (2%) powsta艂o lokalne zag臋szczenie. Wraz z kurczeniem si臋 dysku wzrasta艂o ci艣nienie i temperatura w centrum oraz pr臋dko艣膰 prawoskr臋tnego ruchu wirowego dysku. Z centralnego zag臋szczenia ob艂oku uformowa艂 si臋 zal膮偶ek S艂o艅ca – Protos艂o艅ce. Ma艂e ziarna dysku w skutek zderze艅 zlepia艂y si臋 tworz膮c ma艂e grudki materii. Grudki te dalej si臋 zderzaj膮c i zlepiaj膮c stawa艂y si臋 coraz wi臋ksze. W ci膮gu kilkudziesi臋ciu milion贸w lat powsta艂y z nich zal膮偶ki planet – Protoplanety. Zanim przybra艂y obecne kszta艂ty planet uleg艂y zasadniczym przekszta艂ceniom. Przesz艂y etap, w kt贸rym by艂y materi膮 w stanie ciek艂ym. W贸wczas to substancje ci臋偶sze skupi艂y si臋 w j膮drze a l偶ejsze wyp艂yn臋艂y na powierzchni臋. Wskutek aktywno艣ci wulkanicznej protoplanety powoli traci艂y swoje ciep艂o i styg艂y. Pocz膮tkowo mi臋dzy protoplanetami porusza艂y si臋 chaotycznie miliardy drobnych cia艂 oraz resztek py艂u. Spada艂y one cz臋sto na powierzchni臋 protoplanet i ich satelity tworz膮c kratery uderzeniowe. Na Marsie widoczne s膮 one do dzi艣. Bombardowanie zako艅czy艂o si臋 oko艂o 3,5 miliarda lat temu. Z Uk艂adu S艂onecznego dzi臋ki wiatrowi s艂onecznemu i oddzia艂ywaniom grawitacyjnym planet pozosta艂y py艂 mi臋dzyplanetarny zosta艂 ca艂kowicie usuni臋ty z naszego uk艂adu planet. Teraz Uk艂ad S艂oneczny sk艂ada si臋 z 9 planet: Merkurego, Wenus, Ziemi, Marsa, Jowisza, Saturna, Uranu, Neptuna i Plutona oraz S艂o艅ca i wielu planetoid oraz naturalnych satelit贸w. ![]()
Grupa kilkudziesi臋ciu galaktyk (co najmniej 54), do kt贸rej nale偶y r贸wnie偶 nasza galaktyka.
|
Brak komentarzy:
Prze艣lij komentarz